Dostluk Ağacı

Küçük bir köyde, köyün tam ortasında heybetli bir Dostluk Ağacı yükseliyordu. Bu ağaç sıradan bir ağaç değildi; köydeki herkes bu ağacın dilekleri gerçekleştirdiğine inanırdı. Ancak, ağacın gücü yalnızca gerçek dostlar bir araya geldiğinde ortaya çıkardı.

Bir gün, köyde yaşayan Ali ve Zeynep, bir tartışma yüzünden birbirlerine küstüler. Eskiden ayrılmaz bir ikili olan bu iki arkadaş, artık birbirlerinden uzak duruyordu. Dostluk Ağacı da bunu fark etmiş ve yaprakları solmaya başlamıştı. Köyün yaşlıları, “Eğer bu ağaç tamamen kurursa, köyümüzün huzuru bozulur,” diyerek Ali ve Zeynep’e barışmaları gerektiğini hatırlattılar.

Ali ve Zeynep, ağacın durumuna üzülse de inatlarından dolayı adım atamıyordu. Bir gün, köyde büyük bir fırtına çıktı ve Dostluk Ağacı’nın dallarından biri kırıldı. Bu olay, ikisinin de yüreğine dokundu. “Bu bizim suçumuz,” dediler. Fırtınadan sonra, her ikisi de ayrı ayrı ağacın yanına gidip dilekte bulundular. Ancak ağaç, dileklerini kabul etmedi. Yaşlı bir köylü, “Bu ağaç, yalnızca gerçek dostluğun gücüyle canlanır,” diyerek onlara dostluklarının önemini hatırlattı.

Bunun üzerine Ali ve Zeynep, geçmişte yaptıkları hataları konuşarak birbirlerinden özür dilediler. Birbirlerini affettiklerinde, Dostluk Ağacı’nın yaprakları yeniden canlanmaya başladı. Ağacın dallarından biri altın renkli çiçekler açtı ve köyün üzerine mutluluk saçtı.

O günden sonra Ali ve Zeynep, dostluklarının ne kadar kıymetli olduğunu anladı. Köydeki herkes, Dostluk Ağacı’nın önemini bir kez daha hatırladı.

Ana fikir: Gerçek dostluk, zorlukları aşarak güçlenir. Affetmek ve barışmak, hem kalpleri hem de etrafımızdaki dünyayı güzelleştirir.