Elif’in Kayıp Balonu

Bir zamanlar, küçük bir kasabada Elif adında tatlı bir kız yaşardı. Elif, rengârenk balonları çok severdi. Bir gün babası ona kocaman bir kırmızı balon aldı. Elif balonunu çok sevdi, onu hiç bırakmadı.

Elif balonuyla bahçede koşarken birden sert bir rüzgâr esti. Rüzgâr balonu elinden aldı ve balon gökyüzüne doğru uçtu.
“Ah, balonum! Nereye gidiyorsun?” diye bağırdı Elif.

Hemen balonunun peşine düşmeye karar verdi. Komşu bahçeye geçtiğinde, çiçekleri sulayan Ali Amca ona seslendi:
“Elif, nereye böyle aceleyle?”
“Kırmızı balonum kaçtı, onu yakalamam lazım!” dedi Elif.

Ali Amca gülümsedi ve “O balonu yakalamak için çok hızlı olmalısın!” dedi. Elif teşekkür ederek koşmaya devam etti.

Bir süre sonra balon, büyük bir ağacın dallarına takıldı. Elif ağaca baktı ama dallar çok yüksekteydi. Tam o sırada bir karga ağaca kondu.
“Karga, karga! Lütfen balonumu alır mısın?” diye sordu Elif.

Karga, “Tabii ki alırım ama benim için bir avuç fındık getirirsen,” dedi.
Elif hemen evine koştu, biraz fındık aldı ve kargaya verdi. Karga, gagasıyla balonu aldı ve Elif’e getirdi.

Elif balonunu tekrar eline aldığında çok mutlu oldu. Bu kez balonu sıkıca tuttu ve eve geri döndü. Yolda kendi kendine düşündü:
“Balonumu kaybettiğimde çok üzüldüm ama yardım istemekten korkmadım. Böylece balonuma yeniden kavuştum!”

Ana fikir:
Zor durumlarda cesur olmalı ve yardım istemekten çekinmemeliyiz. İş birliği her zaman işleri kolaylaştırır!