Küçük Tavşan ve Sihirli Havuç

Bir varmış, bir yokmuş. Uzaklarda yemyeşil bir ormanda, neşeli bir tavşan ailesi yaşarmış. Bu ailenin en küçük üyesi olan Minik Tavşan, çok meraklı ve her şeyi öğrenmek isteyen bir tavşancıkmış. Bir gün Minik Tavşan, anne ve babasının konuştuğu ilginç bir şey duymuş: “Ormanın derinliklerinde bir sihirli havuç varmış. Bu havucu bulan kişi, dilediği bir şeyi gerçekleştirebilirmiş!”

Minik Tavşan’ın gözleri kocaman açılmış. “Dilek mi? Bu harika!” diye düşünmüş ve hemen sihirli havucu aramaya karar vermiş.

Ertesi sabah erkenden sırt çantasını hazırlamış, içine bir elma, biraz su ve sevdiği küçük oyuncak tavşanını koymuş. Annesine ve babasına ormanda biraz dolaşacağını söylemiş ama sihirli havuç planından bahsetmemiş.

Ormanda ilerlerken önce neşeyle şarkı söyleyen bir kuş görmüş.
“Merhaba Minik Tavşan, nereye gidiyorsun?” diye sormuş kuş.
“Sihirli havucu bulmaya gidiyorum,” demiş Minik Tavşan.
Kuş gülümsemiş: “Havuç, Orman Çiçeği’nin yanında olabilir. Çiçeği bul, sana yardım eder!”

Minik Tavşan, teşekkür edip yola devam etmiş. Az sonra, yerde hüzünle oturan bir kaplumbağa görmüş.
“Ne oldu Kaplumbağa Amca?” diye sormuş.
Kaplumbağa, “Küçük bir tepeye çıkmam gerekiyor ama çok yavaşım,” demiş.

Minik Tavşan hemen yardım etmeye karar vermiş. Kaplumbağa’yı sırtına almış ve tepeye kadar taşıyıp “İşte geldik!” demiş. Kaplumbağa çok mutlu olmuş ve ona teşekkür etmiş:
“Minik Tavşan, iyi kalplisin. Sihirli havuç mu arıyorsun? Güneşli Dere’nin orada olabilir!”

Minik Tavşan, teşekkür ederek yoluna devam etmiş. Bir süre sonra Güneşli Dere’ye ulaşmış ve orada, rengarenk yaprakları olan kocaman bir çiçek görmüş. “Bu olmalı!” diye heyecanla çiçeğe yaklaşmış.

Çiçek konuşmaya başlamış: “Merhaba Minik Tavşan. Sihirli havucu arıyorsun, değil mi? İşte buradayım!” Ve çiçeğin kökünden bir parlayan havuç çıkmış.

Minik Tavşan çok heyecanlanmış. Ama tam dilek dileyecekken durup düşünmüş.
“Ben zaten çok mutluyum. Annem, babam ve arkadaşlarımla güzel bir hayatım var. Havuç, başka birine yardım etmek için kullanılmalı!” demiş.

Bu iyi dileği duyan sihirli havuç ışıldamış ve Minik Tavşan’a teşekkür etmiş:
“Senin gibi iyi kalpli bir tavşan için bir hediye bırakıyorum.”

Ve o anda Minik Tavşan’ın çantasına, her zaman dolu olan lezzetli havuçlarla dolu bir kese belirmiş. Artık Minik Tavşan, yol boyunca karşılaştığı herkesle paylaşabileceği bir sürü havuca sahipmiş.

Minik Tavşan eve dönerken çok mutluymuş, çünkü en güzel dilek, başkalarını mutlu etmekmiş.

Ve Minik Tavşan, ormanın en sevilen kahramanı olmuş.